آرشیو از دیدگاه شعرا

پای نی می نگرم رفتن زیبایت رانکند نیزه پدر جان عوض پاهات است؟! پاره شد گوشم اگر، پای کرم بگذارشدختر دشمن تو منتظر سوغات است… دشمنت آمد و دستان دعایم […]

ادامه ...

اگر چه وسعت دریای غم کنار نداشتتحمل غم عشقت یک از هزار نداشت نشسته بود به شام خرابه در اندوه سه ساله ای که به دور از پدر قرار نداشت […]

ادامه ...

بین قافله ات چه سوز و آهی دارداین خواهر تو عجب سپاهی دارد احوال سه ساله را اگر می پرسیدر کنج خرابه بارگاهی دارد

ادامه ...

کاروان کاروان شب تاریک، گم شده لابلای گیسویشخنجر از دست ماه می افتد، در مصاف هلال ابرویش چشم هایش از آسمان لبریز، سینه اش داغدار طوفان هاستدست هایش به وسعت […]

ادامه ...

ادامه ...

خواندن خطبه و رسوا شدن اهل عربنام این کار گذارید هنر، می چسبد سر ارباب جدا شد جلوی نهر فراتروضه خوان روضه بخوان روضه ی سر می چسبد قتلگه بودم […]

ادامه ...

برروی سردنیزه هاآورده این سررااین سر؛همین صدپاره ی درخون شناوررا بایدببینی باغ سرسبزی که پرورده است:دردامنش بسیاری ازگل های پرپررا شایدکه پهلوی کسی درپشت درباشدآهسته تربایدببندی روی هم،دررا این خانه […]

ادامه ...

خواهری درقنوت دستانشموج خون درفرات چشمانش شکوه هایش به صاحب قرآنرب هذاالتقبل القربان(۱) دررکوعش خداهویدابودآه او بردلش چو سودابود سجده ای ازنمازاوکم بودهمنشینش درآن میان غم بود سجده ای زد،دل […]

ادامه ...

با سر انگشت کوچکش داردمی کشد خوار از کف پایش یک ستاره نمی شود پیدادر دل آسمان شبهایش چه قَدر عاشقانه می گِریدبه سر زخمیِ عموهایش زیر لب آه می […]

ادامه ...

شناخت چشم تر عمّه این حوالی راشناخت تک تک این قوم لا ابالی را چقدر خون جگر خورد مرتضی شب هاز یادشان ببرد سفره های خالی را هنوز عمّه برایم […]

ادامه ...